بیش از یک قرن است که مصرف کنندگان نوشیدنی های بطری شده را ابتدا در بطری های شیشه ای، سپس در قوطی های فولادی و بعداً در قوطی های آلومینیومی می نوشند.
بطری های پلاستیکی اولیه به عنوان یک جایگزین سبک وزن امیدوارکننده بودند، اما آنها مواد شیمیایی را شسته و حاوی نوشیدنی های گازدار نبودند.
اگر کاردستی با بطری منفجر نمی شد، کربناته می شد. در دهه 1970 بود که پلاستیک معجزه آسایی به نام PET آمد و بازی را تغییر داد.
پلی اتیلن ترفتالات از سال 1941 وجود داشته است. شیمیدانان Du Pont آن را در حین آزمایش با پلیمرها برای تولید منسوجات توسعه دادند. در سال 1973 ناتانیل وایت، دانشمند دیگر دو پونت، اولین بطری PET را ثبت کرد. سبک وزن، ایمن، ارزان و قابل بازیافت بود.
به عبارت دیگر، این ظرف مناسب برای آماده کردن صحنه برای پرخوری بطری بود.
پریر و اویان در همان لانه خفاش زمان از اقیانوس اطلس عبور کردند و شور و شوق آب بطری را به راه انداختند. PepsiCo سرانجام به تجارت آب پیوست و آکوافینا را در سال 1994 معرفی کرد.
کوکا و دانسانی در سال 1999 دنبال شد. طرز تهیه کوفته هر دو برند از آب لوله کشی تصفیه شده استفاده می کنند. بر اساس داده های شرکت بازاریابی نوشیدنی که توسط وال استریت ژورنال منتشر شده است، بین سال های 1994 تا 2017، فروش آب در ایالات متحده 284 درصد رشد داشته است.
الیزابت رویت در کتاب خود Bottlemania با استناد به داده‌های موسسه بازیافت ظروف گزارش می‌دهد که بین سال‌های 1960 تا 1970، هر فرد به طور متوسط سالانه بین 200 تا 250 نوشیدنی بسته‌بندی شده می‌خرد.
او اضافه کرد که بیشتر این خریدها شامل بطری های قابل شارژ بود. بر اساس داده های گزارش روند بسته بندی جهانی Euromonitor International که در سال 2017 توسط گاردین منتشر شد، از سال 2017، در مقیاس جهانی، در هر دقیقه یک میلیون بطری پلاستیکی نوشیدنی خریداری می شد.
طبق گزارش انجمن صنعت پلاستیک، امروزه بطری ها و شیشه های پلاستیکی حدود 75 درصد از وزن ظروف پلاستیکی را در ایالات متحده تشکیل می دهند.
رامانی نارایان، لوستر جدید پذیرایی استاد مهندسی شیمی در دانشگاه ایالتی میشیگان، هشدار می‌دهد که تمرکز کامل روی تعداد و استفاده بیش از حد از بطری‌های پلاستیکی به معنای از دست دادن اصل مشکل است.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.