صنعت کاشی و سرامیک ایتالیا به دلیل تولید و سهم بازار بالای آن (50 درصد در اروپا و 16 درصد در سراسر جهان که مربوط به تولید سالانه 640 کیلومتر مربع کاشی و سرامیک است که با سطح جزیره هلندی تکسل قابل مقایسه است) نقش مهمی ایفا می کند.
استفاده گسترده از فناوری آن (تقریباً در همه جای دنیا از کارخانه های تولید ایتالیا استفاده می شود).
کاشی سنتی آشپزخانه یکی دیگر از محصولات است.
یکی از محصولات اصلی، ظروف سنگ چینی است، کاشی غیرقابل نفوذی که می‌توان آن را بدون لعاب یا تحت درمان‌های سطحی، صیقلی یا بدون پرداخت قرار داد.
تولید آن در سال 2001، 48 درصد از تولید ایتالیا را تشکیل می‌داد و پس از آن کاشی‌های تک لعاب‌دار (36 درصد) قرار گرفتند.
بیشتر صنعت کاشی و سرامیک ایتالیا (80±%) در ناحیه ساسولو در منطقه امیلیا رومانیا متمرکز شده است، عاملی که تأثیر قابل توجهی بر محیط زیست، به ویژه غلظت بالای منابع آلودگی، نرخ جریان انبوه آلاینده‌ها بالا می‌برد.
به ویژه در مورد انتشار گازها، و بنابراین خطر بالای تجاوز از استانداردهای کیفیت محیطی (EQS).
این امر در دهه 1970 منجر به “فشار” شدید بر محیط زیست ساسولو شد، منطقه ای آلوده که باید از طریق مقررات مناسب و تعیین محدودیت های انتشار احیا می شد.
انطباق با EQS از اوایل دهه 1980 از طریق اتخاذ نیروگاه های کنترل انتشار گازی مناسب حاصل شده است که امکان کاهش سطح انتشار آلاینده ها را در محدوده مجاز فراهم می کند.
در همین حال، نوآوری های تکنولوژیکی باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مصرف انرژی در هوا شد.
سطوح کنونی انتشار گاز واحدهای کاشی و سرامیک ایتالیایی، در مقایسه با دهه 1970، نتیجه به کارگیری فناوری‌های جدید پاک‌تر و کارخانه‌های کنترل انتشار هوای مناسب است.
جنبه‌های زیست‌محیطی بخش سرامیک در کارهای قبلی پالموناری و تایملینی شرح داده شده است که نشان‌دهنده وضعیت ایتالیا، و توسط یادداشت های آلمانی در مورد بهترین تکنیک های موجود (BAT) رنتز و همکاران.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.