جوز هندی میوه تخم مرغی شکل درخت جوز هندی است، درختی استوایی که ارتفاع آن به پانزده متر می رسد. جوز هندی از نظر اندازه کوچک تا متوسط است و رنگ آن از بژ روشن تا قهوه ای متغیر است.
هنگام برداشت، جوز هندی توسط پوسته ای احاطه می شود که از وسط به دو قسمت تقسیم می شود.
جوز هندی کامل را پیدا خواهید کرد تا خودتان را رنده کنید تا طعم آن به بهترین شکل حفظ شود. برای عملی بودن بیشتر، از قبل به پودر تبدیل شده است. یک جوز هندی خوب باید قهوه ای رنگ و خیلی خشک باشد.
برای نگهداری بهینه، یک شیشه دربسته و دور از نور، رطوبت و گرما انتخاب کنید.
می توانید از آن به صورت رنده یا پودر استفاده کنید، می توانید آن را در نیمه پخت و یا در پایان پخت به دستور خود اضافه کنید.
چگونه آن را بپزیم؟ چگونه آن را مطابقت دهیم؟ جوز هندی در مخلوط ادویه جات مانند کاری، ترکیب 4 ادویه یا ادویه های شیرینی زنجبیلی یافت می شود.
به خصوص با پوره سیب زمینی، غذاهای گوشتی یا سوپ ها خوب می شود. همچنین یک ماده ضروری برای موفقیت سس بشامل، دوفینوی گراتن یا کیش لورن کلاسیک است.
جوز هندی در صورت مصرف در دوزهای بالا می تواند کشنده باشد، توجه شده است که دوز 20 گرمی آن کشنده است.
منشا جوز هندی است. در قرن پانزدهم به لطف پرتغالی ها و هلندی ها وارد اروپا شد. درخت جوز هندی نیز به هند غربی صادر شد تا در آنجا کشت شود. در قرن شانزدهم، جوز هندی به عنوان آرام بخش توسط بردگان در کشتی های تجاری برای تسکین درد استفاده می شد، که به طور کلی مجازات می شدند.
برای رشد، درخت جوز هندی به سایه جزئی، قرار گرفتن در معرض گرم و مرطوب نیاز دارد. خاک باید عمیق، غنی و شنی باشد.
توجه به حشرات پولک دار که شکارچیان اصلی این گیاه هستند ضروری است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.